Lance van Duin: 'comeback tegen Zoetermeer was een confidence boost'

Wat betekent het kampioenschap voor jou?

Veel. Het is het ultieme doel, waar we lang over deden om te bereiken. Het is mijn eerste kampioenschap en dat is gaaf. Zeker met zo’n hechte groep. Na vier of vijf jaar, is het enorm fijn dat je de titel haalt.

Wat ging er tijdens de laatste wedstrijd door je hoofd?

We stonden al 1-0 voor. Er was een hoop geklets. Als we zouden verliezen, konden we het thuis nog afmaken. Daarom hoefden we niet gestrest te zijn. Als je zo de wedstrijd ingaat, verklein je je kansen, dus voor mij was dat anders. Voordat we in de kring de yell deden, stelde ik de jongens voor een soort villain te zijn en bij hen thuis, voor hun publiek te winnen. Het werd een spannende wedstrijd. Voor mijn gevoel zaten zij ons op de hielen. Jaimy maakte een ongelofelijke safe, daarna was het echt grinden. Het was een moeilijke, niet echt mooie partij. We speelden ze er niet uit. Uiteindelijk deden we ons ding en kwamen we er bovenop. Mentaal, met scoren, met alles. En dan pak je de titel.

Wat waren de belangrijkste factoren voor jullie succes?

Afgelopen seizoen hadden we een heel sterk team met spelers die met elkaar klikten. Samu Poutanen matchte goed met Karol en Kirssons. Zo’n sterke eerste lijn hielp enorm. John is een erg goede coach geweest. Het hele seizoen bereidde hij ons voor. Door hem waren we allemaal on the same page en speelden hetzelfde systeem. Wij bleven hard werken en dat werkte. Ergens hielp het dat we zoveel jaar de titel net niet haalden. IJshockey is een sport waarbij je veel moet verliezen om een kampioenschap te winnen. De kwaliteit van het team en de goede begeleiding kwamen samen in de play-offs, die gingen eigenlijk als vanzelf.

Wat hield jullie tegen bij de vorige coach?

Ondrej deed het ook hartstikke goed, maar op een heel andere manier. Ik denk dat John ons een bepaald vertrouwen gaf, waardoor hij de spelers kon laten gaan en die hun eigen ding deden. We waren op ons eigen spel gefocust en niet op de tegenstanders. Natuurlijk hadden we tactieken voor bepaalde teams. John was wel gefocust op de tegenstander en wist zo wat we het beste konden doen. Toch lag de nadruk altijd op ons eigen team. Nijmegen daarentegen, liet zich in de finalewedstrijd uit de tent lokken en kreeg daardoor domme straffen pakken. Dat maakte ook het verschil.

Begin dit jaar leek even een keerpunt…

Ik denk niet dat het per se minder ging na de kerst. We speelden een all eyes on the prize, business hockey. Niet te moeilijk, gewoon simpel hockey. Dat resulteerde niet in grote overwinningen, maar ik denk dat we goed functioneerden als team. De comeback tegen Zoetermeer in eigen huis tijdens de play-offs was een confidence boost. Zeker omdat we tijdens het reguliere seizoen twee keer van hen verloren. Dat vertrouwen lieten we daarna niet meer los.

Wat waren behalve kampioen worden ook memorabele momenten?

De beker in eigen huis voor het publiek en de jeugd presenteren was heel gaaf. De wedstrijd met de comeback tegen Zoetermeer vond ik geweldig, net als de eerste wedstrijd die we in het reguliere seizoen tegen hen speelden. Toen waren we als team nog ver weg van wat we aan het einde van het seizoen waren. We speelden een goede wedstrijd en maakten het net niet in de laatste minuut. Dat was een moment van besef. We hebben een goed team dat goed bij elkaar komt. Het is gezellig, dus we kunnen er dit jaar weer voor gaan.

Zijn er, nu het kampioenschap binnen is, meer doelen die je zelf en met de Tigers wilt bereiken?

Uiteindelijk wil je elk jaar kampioen worden, maar dat ligt aan het team waarin je speelt. Voor mij staat ontwikkeling voorop. Ik wil nog beter worden, een betere schaatser met een beter schot zijn. Alles kan beter. De eerste helft van komend seizoen focus ik mij daarop. Met de club hoop ik meer kampioenschappen te winnen, in ieder geval nog een. Misschien gebeurt dat pas over 10 jaar. Ik denk dat ik voorlopig bij de Tigers blijf. Hopelijk groeien vooral de jonge jongens in ons team. Dat vergroot de kans in de toekomst nog een kampioenschap te winnen.

Afgelopen seizoen was je voor het eerst captain. Hoe was dat?

Echt super bijzonder. Het is een eer om captain te zijn. Zeker in een team met zoveel oudere jongeren van wie ik nog veel leer. Het getuigt van het vertrouwen dat een hockeylegende als John in mij heeft en dat waardeer ik enorm. Het ging mij goed af, en de groep heeft al goede leiders als Tobi, Calvin, Mackie en Stef. We deden altijd al dingen samen, het was niet dat de een boven de ander stond. Wie captain is, maakt voor de dynamiek niet heel veel uit. Er veranderde niet veel.

Heb je nog wat geleerd over jezelf? Vaak kom je dingen over jezelf te weten als je zoiets op je neemt.

Je moet een iets meer leidende rol nemen. Ik dacht altijd dat ik leid met het voorbeeld dat ik geef. Dat kreeg ik bevestigd en zo heb ik het de rest van het jaar als captain gedaan. Ergens is het wel grappig, opeens heb je iets anders aan je hoofd dan alleen jezelf en ben je meer bezig met de rest van het team. Wat ik daarvan heb ik geleerd is dat ik het kan en dat het extra aandacht vraagt. Vroeger uitte ik meer mijn emoties in het spel, het laatste jaar bleef ik kalm en kon ik alles van mij af laten glijden. Misschien is dat een reden dat John denkt dat ik captain van het team kan zijn.

Welke lessen van afgelopen seizoen neem je mee naar het volgende?

Dat vind ik lastig. Ik denk dat komend seizoen anders wordt. Afgelopen jaar hadden we het besef dat we het kampioenschap zo vaak achter elkaar niet haalden en was er echt de wil en drive dat wel te worden. Na de winst verandert je mindset. Belangrijkst is nu dat we nu het kampioenschap loslaten en gaandeweg het streven daarnaar afstemmen op onze ontwikkeling en de klik die we als team hebben. Wat ik afgelopen seizoen leerde, is dat als je op een gestructureerde manier blijft vechten er een kans blijft om te winnen. Niet altijd, natuurlijk. Je kunt niet elk jaar de titel pakken. Komend seizoen en alle andere daarna moeten we er vol voor gaan.

Heeft het winnen van de titel effect op de gretigheid of drive?

Ja, zeker wel. Misschien dat het een stukje motivatie weghaalt. Het heeft ook een positieve kant. Nu je weet hoe het voelt om te winnen, wil je dat nog een keer. Je moet je blijven focussen op hoe goed je kan worden als team en als speler. Op die manier zullen we het kampioenschap weer ruiken en er vol voor gaan.

Zijn er specifieke aspecten van je eigen spel waarin je jezelf wilt ontwikkelen en hoe ga je dat doen?

Ik wil mijn schaatstechniek blijven verbeteren. Dat aspect krijgt in Nederland onvoldoende aandacht. Schaatsen is denk ik het belangrijkste van de sport. Verder wil ik mijn schieten, puck handling en techniek verbeteren en doelbewust bezig zijn met waar ik goed in ben en wat beter kan. Ik denk dat ik nog niet op mijn top zit. Dat is een reden om door te gaan, hard te trainen en veel informatie te zoeken. Volgens mij is dat de beste manier om jezelf te ontwikkelen.

Hoe houd je je conditie op peil in de zomermaanden?

Ik ga naar de sportschool en sta één keer per week op het ijs. De echte ijshockey dingen als het intervalwerk en het sprinten komen voor mij aan het einde van de zomer weer aan bod. Het is een traject met veel fysieke verbeteringen. Nog fitter worden is ook een van de doelen die ik mijzelf heb gesteld.

Veel teams zijn al bezig met de voorbereidingen van volgend seizoen. Op welk vlak moeten de Tigers zich versterken om opnieuw de titel binnen te kunnen halen?

Het is belangrijk dat de jongere spelers zich verder ontwikkelen en een grotere rol krijgen in het team, zo kijk je naar de toekomst. Ik heb er het volste vertrouwen in dat John het beste team samenstelt.

Afgelopen seizoen was een goed eredivisie seizoen, meer mensen vinden de sport. Hoe komt dat en wat is nodig om ijshockey nog bekender te maken?

Omdat veel teams de laatste jaren de BeNe League verruilden voor de eredivisie is die competitie superspannend geworden. De Tigers stapten als een van de eerste teams over. Er ontstond een enorme rivaliteit met de Eindhoven Kemphanen, die toen de sterkste waren in de eredivisie. Het niveau van de deelnemende clubs is dicht bij elkaar gekomen. Aan het begin van afgelopen seizoen werd Leeuwarden als favoriet bestempeld omdat de topscorer van het jaar daarvoor in hun team was opgesteld. In de praktijk bleek dat veel andere teams het ook goed deden. We hebben een mooie competitie gecreëerd met meerdere teams die voor het kampioenschap kunnen gaan. Voor de fans is dat geweldig. Als je gave wedstrijden met een hoger niveau speelt, trekt dat meer publiek en is de hal gezelliger. Het heeft allemaal een positief effect. Social media speelt ook een grote rol, bijvoorbeeld met interviews om meer mensen te bereiken. Omdat het niveau in de eredivisie blijft stijgen, zet de trend door en dat is precies wat je wil.

Hoe ga je om met interviews en social media? Ik kan mij voorstellen dat het niet iets is waar je om hebt gevraagd.

Het is bizar dat je met een hobby bezig bent en ineens in zo’n positie belandt waarin je zoveel aandacht krijgt en fans hebt. Het geven van interviews is apart, maar ook heel leuk. Ik kan een voorbeeld zijn voor kinderen die willen ijshockeyen. Dat vind ik hartstikke leuk en het is goed voor de sport.

Wil je nog iets kwijt?

Ik hoop dat de fans komend seizoen net zo luidruchtig zijn. Dat was geweldig het afgelopen jaar. Ze waren met zoveel man aanwezig, ook bij de uitwedstrijden. Ik hoop dat we niet onderdoen aan afgelopen seizoen en iets heel moois neerzetten waar iedereen van kan genieten.