4.4 ℃
We zijn nu bij ADO ‘20 waar eigenlijk de basis is gelegd voor je huidige voetballoopbaan. Hoe is dat?
‘Ja, leuk! Ik kom hier nog altijd graag. We zitten nu in een druk schema met Ajax, maar toch probeer ik mij nog wel regelmatig te laten zien bij de club. Ook omdat ik hier een hoop mensen ken en er nog steeds vrienden van mij spelen.’
In welke teams heb je gespeeld op De Vlotter?
‘Ik denk dat ik een jaar of vier was toen ik voor het eerst mee mocht doen met de kabouters waar ook mijn broer bij zat. Daar heb ik twee jaar in gespeeld en vervolgens heb ik gespeeld in de F12 en F9 (tegenwoordig Onder 9) en de laatste twee jaar in de E3 en de E1 (O11). Vanaf het begin heb ik dus altijd tussen de jongens gevoetbald en daar ben ik ook blij mee, want dat heeft mij wel ontwikkeld.’
Op bezoek bij de derde-divisionist in Heemskerk is ook Jos van der Kolk aangeschoven, één van de trainers die Nikita onder zijn hoede had, maar hij wil zijn eigen rol direct relativeren. ‘Nou ja, trainer…misschien voor de andere spelers, maar ik heb niet de illusie dat ik Nikita ooit wat geleerd heb. Het talent droop er al vroeg af en zij deed soms zelfs dingen voor op de training die ik niet had kunnen bedenken.’
Nikita, geboren te Beverwijk, maar opgegroeid in Heemskerk: ‘Ik denk ook vaak terug aan die tijd. Eigenlijk waren wij hier altijd te vinden. Als we zaterdag een wedstrijd hadden gespeeld bleven we hier de rest van de dag voetballen en op zondag ging ik vaak met mijn vader mee naar het eerste elftal kijken. Of eigenlijk keek hij, en liep ik wel weer ergens tegen een bal te trappen.’
En toen ging je in de D-pupillen (O13) ineens naar AFC ’34. Was dat een bewuste keuze of ben je gescout?
‘Eigenlijk beide wel een beetje. Mijn moeder ging verhuizen naar Tuitjenhorn waardoor dat qua reisafstand makkelijker was, maar AFC ’34 had ook al belangstelling getoond. Ik heb daar ook prachtige jaren gehad en op een hoog niveau (Tweede Divisie) tussen de jongens gevoetbald. Het eerste jaar stroomde ik in bij de D2 en daarna ging ik naar de D1. In het derde jaar ging ik over naar de O15 en dat combineerde ik toen met de Telstar Meiden Academie en studeren op het Willem Bleau College. Dat betekende nog eens vier extra trainingen bij Telstar en daarnaast trainen en voetballen bij AFC ’34. De jaren in Alkmaar zijn echt heel goed geweest voor mijn ontwikkeling. AFC ’34 had een hele goede organisatie staan waarin alles altijd goed geregeld was.’
Daarna ging je naar CTO Amsterdam (Centrum Topsport & Onderwijs)?
‘Ja, en daar heb ik echt zoveel geleerd in een jaar tijd. Ik was 15 jaar en ging voor het eerst, weliswaar met andere meiden in een flat, zelfstandig wonen. Daarnaast kwam ik voor het eerst in een echt vrouwen/meidenteam te voetballen. Hiermee speelde we wel in de jongenscompetitie dus continu met hoge weerstand. Je deed eigenlijk alles samen en dat zorgde voor een hele hechte band hetgeen ook het teamgevoel weer versterkte.’
Maar het was wel tevens het laatste jaar van CTO Amsterdam dat er na dat seizoen mee stopte?
Dat was wel balen, want ik denk dat ik er nog wel meer had kunnen leren. De oudere meiden kwamen toen grotendeels terecht bij de eerste elftallen van de BVO’s, en de jongere groep waar ik deel van uitmaakte bij het net opgerichte Ajax Vrouwen Talententeam, zeg maar het beloftenteam van Ajax Vrouwen. Daarmee speelden we in een beloftencompetitie tegen andere BVO’s.
Dat seizoen maakte je, op 16-jarige leeftijd, ook je debuut in Ajax 1?
‘Ja, ik werd meegevraagd voor de Champions League wedstrijd tegen FC Linfield, en heb uiteindelijk nog een ruim kwartier meegedaan. Helaas kreeg ik dat seizoen in de competitie geen minuten, maar dat was toch wel een bijzonder moment.’
Toch koos je na een jaar voor PEC Zwolle?
‘Ja, we werden kampioen met het Ajax Vrouwen Talententeam en voor mijzelf was ik toe aan de stap naar de Eredivisie, maar merkte ook dat er op dat moment bij Ajax nog weinig perspectief was. In samenwerking met FlowSports, het managementsbureau waar ik bij zit, zijn we dus op zoek gegaan naar een andere club. Bij het eerste gesprek met PEC Zwolle voelde het gelijk goed. De speelstijl stond mij aan en zij straalden veel vertrouwen in mij uit.’
En dus maakte je je Eredivisie-debuut in het blauw-wit?
‘Precies, en daar ging het mij om. Ik wilde minuten maken in de Eredivisie en daar ben ik in geslaagd.’ Totaal speelde Nikita dat seizoen in competitie en beker zestien wedstrijden waarin ze acht keer scoorde (red.)
Het seizoen werd echter niet afgemaakt vanwege de eerste corona-golf in maart?
‘Balen, want ik kwam er steeds beter in. Het was een rare tijd, maar ben wel continu bezig geweest om mijzelf fit te houden.’
Want inmiddels had je de keuze gemaakt om weer terug te keren bij Ajax?
‘Nadat we met PEC Zwolle tegen Ajax hadden gespeeld werd er door Ajax contact opgenomen met FlowSports en ik moet eerlijk zeggen dat dit mij toch wel streelde. In de corona-crisis ben ik toen op gesprek geweest en daar straalde veel vertrouwen uit dus die keus was snel gemaakt.
Toch begon je dit seizoen niet gelijk in de basis bij Ajax?
‘Eerlijk gezegd had ik dat ook niet verwacht. Ik ben nog hartstikke jong, Ajax heeft een goede selectie die elk jaar voor de titel speelt, en ik wist dat ik gewoon moest vechten voor mijn plek en mij op de trainingen moest laten zien. Mede door enkele blessures in het team heb ik toch al heel wat mogen spelen, en dat zie ik dan ook als beloning voor dat harde werken.’
En al vier keer mogen scoren waaronder het doelpunt van de maand bij Ajax TV?
‘Ja, en uitgerekend tegen PEC Zwolle. Was ook wel grappig omdat Ajax 1 in die maand oktober enorm veel scoorde, o.a. met de 0-13 zege op VVV. Spelers als Huntelaar en Tadic waren ook genomineerd dus dan is het wel gaaf als je die prijs wint.’
Voormalig trainer Jos van der Kolk vult nog een keer aan met een leuke anekdote: ‘Overigens kennen ze Nikita al jaren bij Ajax omdat wij ooit met de E3 van ADO ’20 een oefenwedstrijd wonnen op de Toekomst. Ajax had toen nog helemaal geen meidenvoetbal, maar Nikita maakte toen wel zoveel indruk dat haar vader nog wel even een kantoortje in werd geroepen, en daar wilden ze toen al alles over haar weten.’
Je talent viel ook al vroeg in Zeist op, want tot zover heb je alle Oranje-jeugdteams doorlopen?
‘In de jeugd zat ik altijd al bij de regionale KNVB-selecties, en op mijn 13e mocht ik mijn debuut maken bij Oranje onder 15, en dat vond ik wel een heel gaaf moment. Daarna heb ik ook alle teams van O16 t/m O19 doorlopen. Ik heb inmiddels ook twee EK’s meegemaakt en vooral het EK 2019 in Bulgarije bewaar ik goede herinneringen aan. We haalden de finale waarin we helaas na strafschoppen verloren van Duitsland en ik werd topscorer van het toernooi met zes doelpunten.’
En het grote Oranje is het doel?
‘Absoluut, maar ik weet dat ik ook geduld moet hebben. Er staat op dit moment nog steeds een geweldige lichting en daarachter komt er een groep aan met meiden die net twee, drie jaar ouder zijn dan mij. Ik ben nog steeds jong heb een contract voor drie jaar bij Ajax en als ik daar hard blijf werken dan komt die kans vanzelf.’
Veel Oranje-speelsters komen uit in het buitenland. Is dat ook jouw droom?
Zeker, maar ook hiervoor geldt hetzelfde als bij Oranje dus geduld en hard werken. Aan het einde van mijn contract ben ik nog altijd maar 21 dus dan kunnen we altijd nog kijken.
En denk je dan aan wellicht Engeland of Duitsland?
‘Barcelona, zonder twijfel. Of het ooit zover mag komen is de vraag, maar dat is altijd mijn droomclub geweest. Hoewel ik in het vrouwenvoetbal nooit echt een idool heb gehad kijk ik altijd heel veel naar Messi. Ook al zit hij nu even in een mindere fase is hij altijd een voorbeeld geweest, net als Barcelona als club.’
Het gesprek wordt vervolgens afgesloten met enkele mooie anekdotes. Zo is voormalig trainer Jos van der Kolk ervan overtuigd dat de zojuist genoemde dromen haalbaar moeten zijn voor Nikita. ‘Al komt daar ook het nodige geluk bij kijken natuurlijk. Je kan ook te maken krijgen met blessures of wat dan ook. Maar ik heb het al enkele malen over het talent van haar gehad, maar dat zit natuurlijk niet alleen in haar voeten. Op jonge leeftijd was al duidelijk dat het ook in het kopie goed zat en dat Nikita een enorm doorzettingsvermogen heeft. En altijd met de bal bezig zijn.’
Nikita vraagt ondertussen hoe het met haar voormalige ploeggenoten is en een groot deel blijkt daarvan in de huidige JO19-1 te spelen welke in de Derde Divisie uitkomt, en een enkeling heeft zelfs zijn debuut al gemaakt in het 1e. Tot slot haalt zij een mooie jeugdherinnering aan in de vorm van een anekdote. ‘Toen ik jong was zag je nog niet veel jongensteams met meiden er in en wij hadden er zelfs twee, Rosa Kruijver en ik. Op een gegeven moment speelden we een uitwedstrijd toen de coach van de tegenstander zei: “O, jullie spelen met twee meisjes. Zullen wij anders met een jongen minder spelen?” Vervolgens rolden wij er met 0-12 overheen. Dat zijn momenten die je niet snel meer vergeet!’
Nikita Tromp (Ajax) was de derde speelster in een drieluik over jonge talentvolle Noord-Hollandse voetbalsters. In december interviewden wij reeds de FC Twente-speelsters Daphne van Domselaar en Marisa Olislagers, eveneens bij hun voormalige amateurclub.
Foto's: DP Sportfotografie
