4.5 ℃
18 oktober 2019 - 19 januari 2020
Lorenzo Vitturi - Materia Impura
Het werk van Lorenzo Vitturi (Venetië, 1980) verbeeldt en reflecteert de zich steeds herhalende cyclus van schepping, vernietiging en herschepping. Spelenderwijs combineert Vitturi fotografie, collage en beeldhouw- en schilderkunst waarmee hij tijdelijke installaties in zijn studio of op locatie creëert die zich op de scheidslijn tussen illusie en werkelijkheid bevinden. Vitturi gebruikt specifieke materialen om het verstrijken van tijd in een geglobaliseerde wereld te onderzoeken en veranderingen vast te leggen. De komende tentoonstelling in Foam omvat de eerdere projecten Dalston Anatomy, Droste Effect, Debris and Other Problems, Money Must Be Made en het meest recente project Caminantes. Dit laatste project, geïnspireerd door zijn familiegeschiedenis, onderzoekt de ontmoeting tussen en samensmelting van verschillende culturen. Officiële Opening: 17 oktober 2019, vanaf 17.30 uur
18 oktober – 8 december 2019
Foam 3h: Dustin Thierry - Opulence
Fotograaf Dustin Thierry (Willemstad, Curaçao, 1985), woont en werkt in Amsterdam. In 2013 besloot hij om een fotoserie te maken van de Nederlandse ballroom-scene. Dit ondergrondse fenomeen vindt zijn oorsprong in de bals masqués van de LHBTQ-gemeenschap uit het Amerika van de negentiende eeuw, waar LHBTQ’ers zich vrijuit konden uiten. Een moderne versie van de ballroom-scene verovert nu razendsnel de wereld, met New York en Parijs als belangrijkste locaties. Na de Nederlandse te hebben vastgelegd, reisde Thierry af naar Parijs, New York, Londen en Berlijn om ook daar de lokale ballroom-scenes te fotograferen. Zijn werk getuigt van de krachtige en nodige revival van een eeuwenoud fenomeen, maar ook van de stelselmatige discriminatie en marginalisering die zwarte en queer gemeenschappen overal ter wereld treffen. Officiele Opening: 17 oktober 2019, vanaf 17.30 uur
22 oktober - 1 december 2019
Galerie Mercatorplein - Postcards from Morocco
Galerie Mercatorplein is een terugkerende fototentoonstelling in de openbare ruimte. Deze editie toont het nieuwste project van Ahmet Polat, Postcards from Morocco. Het project wordt gerealiseerd in Amsterdam en Marokko, in samenwerking met Foam en RoseStories, en vertelt de verhalen van Marokkaanse Amsterdammers, die in beeld, tekst en geluid worden verzameld en worden gespiegeld met de verhalen van hen die in Marokko bleven. Het onderwerp migratie blijft een constante thematiek die de stad Amsterdam vormt in zijn gelaagdheid en complexiteiten. Terwijl de stad alweer een nieuwe generatie migranten verwelkomt, vraagt een oudere groep om aandacht en zoekt nog steeds naar zijn plek in het collectieve geheugen van de stad. En die vragen wil Studio Polat in samenwerking met Foam verbeelden, delen en bespreekbaar maken om daarmee de sociale cohesie stap voor stap te bevorderen.
13 december 2019 – 11 maart 2020
Adorned - The Fashionable Show
De tentoonstelling Adorned – the Fashionable Show is gebaseerd op het gelijknamige Foam Magazine, waarin werk van 16 fotografen, kunstenaars en collectieven wordt gepresenteerd die ieder een bijzondere en krachtige benadering hebben van hedendaagse modefotografie. Deze nieuwe generatie beeldmakers maakt gebruik van de esthetiek van mode, maar niet meer zozeer om zich te concentreren op het creëren van een glamoureus ideaal van perfecte lichamen met de mooiste en kostbaarste kleding. In plaats daarvan vertellen ze verhalen over sociale en politieke inclusiviteit, verscheidenheid, identiteit, het dagelijks leven en de immer veranderende panorama van levensstijlen. Dit is te zien in de modellen die zij casten, de fotografen die gehuurd worden en de geografische locaties die gebruikt worden voor fotoshoots. Ze zijn kritisch tegenover de bestaande normen van schoonheid, glamour, stijl en idealen en dagen deze uit. Ze weigeren vaak te worden bestempeld als modefotografen en creëren voor zichzelf hybride identiteiten waarin concepten van documentaire, podiumkunsten of de kroniek worden gepresenteerd in een fashion(-able) context. Categorieën vervagen en vermengen, waarbij de verbinding met kunst steeds meer centraal staat.
13 december 2019 – 11 maart 2020
Eric Gyamfi - Fixing Shadows
Foam Paul Huf Award winnaar 2019
Door middel van storytelling positioneert Eric Gyamfi (Accra, Gana, 1990) zijn eigen verleden binnen een universele ervaring van verbondenheid en ontheemding. Zijn zelfportretten en dagboekachtige installaties over zijn eigen nomadische bestaan zijn uiterst persoonlijk, maar overstijgen tegelijkertijd de individuele ervaring. De kunstenaar gebruikt een scala aan beeldtechnieken om gestalte te geven aan herinneringen die het midden houden tussen autobiografisch en fictief. Zijn werk bestaat uit collages, tekst, geluid en foto’s die werden ontwikkeld volgens uiteenlopende procedés, zoals cyanotypie en zeefdruk. Foam nodigde Gyamfi uit om zijn beeldverhalen te vertalen naar de muren van het museum. De resulterende installaties bevragen de betekenis van een fotografisch beeld als weergave van de werkelijkheid of vastlegging van een persoonlijke herinnering. In plaats daarvan wordt de foto gepresenteerd als een krachtig maar ambigu middel om verhalen te vertellen – of ze nu waar zijn of niet.
13 december 2019 - 16 februari 2020
Foam 3h: Solène Gün - Turunç
Het project Turunç (Bitter Orange) is een verkenning van het dagelijks leven van jongemannen met een Turkse achtergrond in de buitenwijken van Parijs en Berlijn. Solène Gün (1996, FR/CH), zelf kind van Turkse immigranten, richt haar lens op de leefwereld van deze jongens. Wat ze vastlegt is de hoop, broederschap en solidariteit die hen verbindt als gemeenschap, ondanks de verveling, het geweld en de wanhoop waarmee ze meer dan eens geconfronteerd worden. Gün vertaalt de tegenstrijdige wens die ze in deze jongemannen ziet, om zich enerzijds te verbergen en anderzijds zichzelf juist te laten zien, naar poëtische beelden die zich inleven in een groep die veelal gebukt gaat onder negatieve stereotype beeldvorming. De buitenwijken worden in haar foto’s een besloten universum, buiten het zicht of interesse van de overheid, waarin een gebrek aan perspectief hand in hand gaat met een sterke onderlinge verbondenheid.
