AMSTERDAM - Expositieruimte, soapdecor, flammkuchen en een driegangen maaltijd op vrijdagavond. Twintig jaar lang was café-restaurant en traiteur Ratatouille op de Ceintuurbaan een culturele buurt- en eetkamer. Dit weekend was het etablissement voor het laatst open. Eigenaar Ernie, haar partner Erik, hun collega’s en gasten blikten zaterdag terug op twee fantastische decennia.


Voordat Ernie haar zaak opende, was Ratatouille een lingeriewinkel. Ze liep er tegenaan toen ze een ruimte zocht. De splitlevel indeling van het pand was bepalend voor de inrichting. Voorin de toonbank en het zitgedeelte, achterin (en een paar treden hoger) de eetkamer. Ratatouille had een Vlaamse, (Noord) Franse sfeer die in Nederland uniek is. Ernie ziet zichzelf als een klassieke waardin. ‘Ik was vrijwel altijd aanwezig en streefde ernaar een huiselijk café te zijn waar je ook op de koffie komt en dineert. Op vrijdag aten we aan een grote tafel. Veel mensen uit de buurt ontmoetten elkaar in Ratouille of kregen hier contact.’ Ze maakte zoveel leuke momenten mee dat ze zich er niet een specifiek herinnert. ‘Ik zal het werk, de mensen en de spontane, nachtenlange feestjes na sluitingstijd straks enorm missen.’

In februari begint ze in Spanje met Erik aan een nieuw hoofdstuk van haar leven. ‘We kwamen daar afgelopen jaren al vaker en gaan definitief die kant op. Het is een mooi vooruitzicht dat mogelijkheden biedt.’

Veel mensen uit de buurt waren betrokken bij Ratatouille. Thea hielp Ernie jaren mee en verving haar bij afwezigheid. Ze vond de kersperiodes het leukst. ‘Ratatouille verzorgde en bezorgde ook catering. Rond de feestdagen was het doorlopend op en af rijden. Ik hield daarvan, kon zo al mijn energie kwijt. De vrijdagavonddiners waren ook fantastisch. Ik had graag veel te doen.’ Trudy kijkt met plezier terug op de middagen dat ze appeltaart in Rataouille bakte en de avonden dat Ernie gehaktballen serveerde. Haar beste herinnering aan Ratatouille is de mooiste dag van haar leven. ‘Ik heb hier op een geweldige manier mijn bruiloft gevierd.’ Martha werkte tot twee jaar geleden in Ratatouille, waar ze tegenover woont, en is daarna altijd langs blijven komen. ‘Er is zoveel gebeurd. Alles was leuk. Ik weet nog niet wat te doen nu ik geen controle meer van de overkant heb.’

Metje is een van de vele klanten die een blijvende herinnering aan Ratatouille achterlaat. Volgens haar eigen concept nam ze daar videoclips en vijf soaps op en zond die uit bij MetjeTV op stadszender Salto1. ‘Wie meedeed, hoefde de tekst niet uit zijn hoofd te leren. Als ik filmde, vertelde ik iedereen vooraf wat ze moesten zeggen.’ Het laatste programma dat ze in Ratatouille opnam was ‘De onmogelijke Datingshow’, die sinds 10 december bij Salto online staat. Vooral de vaste bezoekers van Ratouille speelden mee in haar producties. Erik en Ernie waren ook van de partij. ‘Eigenlijk waren we een soort familie.’

Buurtbewoner Frank viel meteen voor Ratouille. ‘Ernie had een oud, vertrouwd, rustig buurtcafé waar De Pijp verder niet in voorziet. Ik zal hard op zoek moeten. Het is jammer dat ik maar 7 jaar Ratatouille heb meegemaakt, dat hadden er natuurlijk 20 moeten zijn.’ Eloise en Christine waren vooral gecharmeerd van het terras en de laagdrempeligheid van Ratatouille. Beiden voelden zich er direct thuis. Willem kwam jarenlang vanuit Noord naar Ratatouille en was dol op Metjes filmactiviteiten. ‘Het was net buurttheater met een vriendengroep.’

Tijdens de laatste uren dat Ratatouille voor een besloten publiek is geopend, wordt gelachen, gedanst en stil gestaan bij wat de zaak voor de buurt betekende. In zijn afscheidslied vat Edwin mooi samen hoe Ratatouille geschiedenis schreef:

‘Kinderen mochten hier rustig spelen
Had je een hond, dan nam die je mee
Een bruiloft of een tropisch feestje
Dat was hier ook geen probleem’

Acteur, gast van Ratatouille én zanger Tom de Jong zingt gevoelige nummers van wijlen zijn goede vriend Ramses Shaffy, treedt daarmee ook elders in de stad en het land op. Het naderende afscheid van Ratatouille valt Ernie en Erik op momenten zwaar. Jarenlang stond Erik zijn vriendin bij in de keuken. Ook was hij de laatste kunstenaar die in Ratatouille exposeerde. Zijn fraaie, heldere, kleurrijke foto’s van bloemen en meestal bewegende dieren hangen nog aan de muur. ‘Op een dag kwam ik Ernie in de keuken helpen en de rest is geschiedenis. Het meest zal ik het contact met iedereen missen. Het was een prachtige, bewogen tijd. Tegelijkertijd heb ik ook veel zin in Spanje.’ Ernie en Erik kijken elkaar aan, glimlachen met een traan. Voor de laatste keer genieten ze van met dierbaren samenzijn in hun Ratatouille.