De afgelopen 20 jaar hebben utopische architectonische concepten aan kracht gewonnen, waardoor de manier waarop we in steden samenleven mogelijk verandert. Met name in Zuidoost-Azië, Arabische landen en de Verenigde Staten worden architectonische ideeën geïmplementeerd die de toekomst tastbaar kunnen maken.

Wat maakt nieuwe gebouwen in de 21e eeuw zo spannend en interessant?

Twee architectonische concepten wedijveren wereldwijd met elkaar: hoogbouw waarin mensen op duizelingwekkende hoogte kunnen wonen en werken, en groene huizen en woonwijken die tot doel hebben steden met airconditioning te creëren. Als we de gedurfde ontwerpen van Vincent Callebaut of groene woonwijken online bekijken, worden we herinnerd aan de stedelijke en architecturale utopieën die rond 1900 populair waren en later in speelfilms verschenen. Het begin van de 20e eeuw bracht niet alleen oorlog en conflicten, maar ook visionaire ideeën over hoe mensen zich honderd jaar geleden de toekomst voorstelden. Vandaag is het niet anders. De komst van de 21e eeuw brengt concepten met zich mee over hoe de wereld er in de nabije toekomst uit zou kunnen zien: vreedzaam, eerlijk en groen. Of deze utopieën werkelijkheid worden, hangt af van hoe we onze wereld vormgeven en hoe we erin leven. Net zoals de mogelijkheden die online platformen zoals Hidden Jack Casino bieden voor entertainment, kunnen nieuwe ideeën in architectuur ook verrassende en onvoorspelbare paden inslaan.

Residentiële en commerciële wolkenkrabbers in Azië en het Arabische schiereiland

Wolkenkrabbers zijn de nieuwe kathedralen van de macht. Sinds het tijdperk waarin kantoor- en woongebouwen verrezen in New York, Chicago en Denver, vertegenwoordigen wolkenkrabbers wat in de zogenaamde “vrije wereld” als vrijheid wordt beschouwd.

Honderd jaar nadat de eerste wolkenkrabbers hoogterecords braken en de Egyptische piramides hun titel als 's werelds hoogste bouwwerken verloren, bereiken wolkenkrabber achtige torens in Saoedi-Arabië en Azië nieuwe hoogten. Vanwege hun technologische vooruitgang worden dergelijke kolossale bouwwerken nog steeds beschouwd als symbolen van de moderniteit en herinneren ze ons aan de menselijke overmoed, net als de Toren van Babel. Critici beweren echter dat bouwwerken van bijna 1 kilometer hoog, die de wolken afschrapen en zelfs doorboren, niet eeuwig kunnen blijven bestaan.

De Burj Khalifa is momenteel het hoogste gebouw ter wereld, met een hoogte van meer dan 800 meter, maar er wordt verwacht dat het binnenkort overtroffen zal worden. De Burj Khalifa, voltooid in 2010 en oorspronkelijk gepland als de Burj Dubai in 2003/2004, bereikt een hoogte van 829 meter. Hij wordt op de voet gevolgd door de Shanghai Tower in China, die 632 meter hoog is en in 2015 werd voltooid. Een blik op de lijst van hoogste bouwwerken ter wereld laat zien dat er 26 in China staan, waarvan de kleinste 350 meter meet. De Hanking Center Tower, die momenteel in aanbouw is, zal in 2018 worden voltooid en is de nieuwste wolkenkrabber in China. Het ontwerp is van Thom Mayne, de oprichter van het architectenbureau Morphosis, dat bekend staat om zijn gedurfde en adembenemende ontwerpen, zoals de Kolon One & Only Tower en het Perot Museum of Nature & Science. Toekomstige projecten zijn onder andere de University Campus Bocconi in Milaan en het Olympisch Dorp in New York City.

De Shanghai Tower, ontworpen door het architectenbureau Gensler, is een ander voorbeeld van geavanceerd ontwerp. Gensler staat bekend om zijn iconische gebouwen, waaronder het Westin Denver Hotel (VS) en het hoofdkantoor van Johnson Controls in Shanghai.

Een voorbeeld van een enorme, maar minder futuristische wolkenkrabber is het Makkah Clock Royal Tower Hotel in Mekka. Het is met 601 meter het grootste hotel ter wereld en biedt plaats aan 65.000 mensen. Het ligt in de buurt van Mekka en heeft een gebedsruimte voor 3.800 mensen, waardoor het religieuze complex in vergelijking klein lijkt. De meeste van de hoogste wolkenkrabbers zijn rond de 500 meter en zelfs deze bouwwerken doen hun omgeving in het niet vallen.

De architectuurcriticus Ada Louise Huxtable (1921-2013) stelde dat wolkenkrabbers de sociale macht van individuen en de geldstroom verheerlijken in plaats van rationaliteit na te streven. Deze “mercantiele reuzen” zijn bekritiseerd omdat ze het stadsbeeld veranderen in een groteske skyline, die de essentie van de stad wegneemt.

Zelfs als nieuwe torens moderne technologische en ecologische standaarden volgen, zijn ze niet bepaald “groen”. De energie en het water die deze gebouwen verbruiken tijdens de bouw en de lopende kosten zullen ze in de toekomst waarschijnlijk inefficiënt maken. Het idee om enorme hoeveelheden geld te gebruiken om energie uit te drukken wordt ook gezien als dystopisch. Daarnaast lijkt de combinatie van woon- en werkruimtes in één gebouw onnatuurlijk en onmenselijk. In tegenstelling tot Europa, waar stedelijke structuren zich door verschillende historische gebeurtenissen hebben ontwikkeld, vindt het wolkenkrabber model minder equivalenten vanwege de strenge bouwvoorschriften.

In Dubai is de 1 miljard dollar kostende Dubai Creek Tower gepland voor een hoogte van 1.007 meter, maar geruchten suggereren een hoogte van 1.345 meter. De ontwikkelaars prijzen het aan als een monument en een icoon van de 21e eeuw, maar toch roept het vragen op over waarden en prioriteiten in de architectuur. Een ander voorbeeld van een misplaatst begrip van ruimte en natuur is het Dubai Aquarium, een zoetwaterreservoir van 10 miljoen liter onder de Dubai Mall, dat slechts is ontworpen als een “rariteitenkabinet”.

Forest City en de visioenen van Vincent Callebaut

In Singapore plant een Chinees consortium van investeerders een gigantisch project genaamd Forest City, dat naar verwachting 100 biljoen dollar zal kosten en vier keer zo groot zal zijn als Central Park in New York City. De stad zal woon- en werkruimte bieden aan 700.000 mensen. Ondanks de ambitieuze schaal ondervindt Forest City weerstand door een gebrek aan buitenlandse investeerders. Het project werd in 2016 gelanceerd en zal naar verwachting in 2035 voltooid zijn. Deskundigen voorspellen echter dat het een spookstad zou kunnen worden door de dalende verkoop van wooneenheden en de hoge kosten van levensonderhoud. Critici beweren dat de stad is ontworpen voor de rijken, waardoor de lokale Maleisiërs het zich niet kunnen veroorloven. Premier Mahathir Mohamad heeft zich verzet tegen het verstrekken van visa aan rijke investeerders, waardoor een politiek conflict is ontstaan dat de toekomst van het project zou kunnen beïnvloeden. Ondanks het vele groen beweren critici dat bij de bouw van de stad geen rekening wordt gehouden met ecologische principes.

Tot slot

Terwijl we nadenken over wat ons te wachten staat, laten de architectonische ideeën die onze steden vormen zien waar we naar streven en met welke problemen we te maken hebben. Er zijn echt hoge wolkenkrabbers die de hemel lijken te raken en er zijn van die coole, milieuvriendelijke wijken. Architecten doen verbazingwekkende dingen met het ontwerpen van ruimtes die de manier veranderen waarop we leven, werken en contact maken met onze omgeving. De technologische vooruitgang en ambitieuze ontwerpen van gebouwen als de Burj Khalifa en het Forest City project in Singapore laten spannende visies op vooruitgang zien. Ze roepen echter ook belangrijke vragen op over duurzaamheid, rechtvaardigheid en de sociale implicaties van deze grootschalige ontwikkelingen.

De toekomst van de architectuur hangt waarschijnlijk af van ons vermogen om hogere en duurzamere gebouwen te bouwen en tegelijkertijd een manier te vinden om deze ambitieuze doelen te verzoenen met de praktische zorgen over betaalbaarheid, inclusiviteit en zorg voor het milieu. Ideale visies kunnen alleen werkelijkheid worden als ze worden geleid door een gedeelde wens om steden te bouwen die niet alleen groots van formaat zijn, maar ook rekening houden met menselijke behoeften en het milieu.

Uiteindelijk zal de grootste uitdaging voor architecten, ontwikkelaars en de samenleving als geheel zijn om uit te vinden hoe we innovatie in balans kunnen brengen met verantwoordelijkheid. Als we ons richten op ontwerpen die verbinding, duurzaamheid en inclusiviteit bevorderen, kunnen we steden creëren die onze doelen laten zien en de kwaliteit van leven voor toekomstige generaties verbeteren.