AMSTERDAM - Het Amsterdamse Bos gaat in 2018 door met de kap van een aantal essenbomen dat langs paden of speelweiden staat. Deze bomen zijn ernstig aangetast door een schimmel die essentaksterfte veroorzaakt.

Het gaat om 835 bomen langs wegen, paden en waterlopen. Een deel van het verwijderde hout wordt waar mogelijk hergebruikt in het Bos. Bijvoorbeeld voor de aanleg van beschoeiing langs oevers.

Tijdens de werkzaamheden wordt steeds een gedeelte van het pad afgezet. Dit wordt duidelijk aangegeven en op doorgaande routes wordt er niet in de spits gewerkt.

Essentaksterfte

Essentaksterfte is een boomziekte die vooral in de buitengebieden en bossen voorkomt. Door essentaksterfte raakt de boom verzwakt en gevoelig voor andere aantastingen. Het gevolg is dat er takken afsterven en kunnen afbreken. Aanpassingen in het beheer zijn nodig om de veiligheid van wandelaars en fietsers te waarborgen.

Rond 2010 werd de ziekte gesignaleerd in het essenhakhoutgebied van de Kromme Rijn in de provincie Utrecht. Ook in Zuid-Holland werd er melding gemaakt van grootschalige taksterfte. Inmiddels heeft de ziekte zich over het hele land verspreid en komt het in heel Noord- en Noordwest Europa voor, inclusief Engeland en Ierland.

In 2012 bereikte de essentaksterfte Amsterdam en het Amsterdamse Bos. Op dit moment is er nog geen adequate oplossing om de ziekte te bestrijden. We hopen dat een aantal essen in het Amsterdamse Bos resistent is en dat daarmee de es voor het Bos behouden kan blijven. Deze bomen kunnen dan weer voor gezonde nakomelingen zorgen.

Bosbeeld

Ongeveer 15% van alle bomen in het Amsterdamse Bos bestaat uit essen. Een (groot) deel van deze essen is inmiddels in meer of mindere mate aangetast door essentaksterfte en zal op termijn, zo is de verwachting, verdwijnen. Daarnaast zijn er essenvariëteiten bekend die niet tot weinig bevattelijk zijn voor de schimmel (in het Amsterdamse Bos staat voor een groot deel de zeer bevattelijke gewone es).

Er wordt gewerkt aan het in kaart brengen en kweken van resistente exemplaren. Per locatie in het Bos wordt een strategie bedacht om het bosbeeld en de bestaande ecologische waarden zo veel mogelijk te bewaren.